słoik na myśli #22

a w słoiku Druga Szesnaście proponuje czytanie kreatywne. Nie mogłam przejść obojętnie, pomysł mnie opętał. Wyciągnęłam 5 książek: Chmara wróbli Takashi Matsuoka, Wariatki Chantal Delsol, Poradnik niegrzecznych kobiet Irena Obermanova, Alma Izabela Filipiak, Kongres Futurologiczny Stanisław Lem

to historia, którą według wytycznych utworzyły:

1. Heiko udawała że śpi
2. Łatwo było uwierzyć, że taki chłopak, przejęty egzaminem, przerażony myślą o porażce, był zdolny palnąć sobie w łeb, może nawet – taką ekstrawagancką teorię wysunął Ludwik – aby uciec przed lękami metafizycznymi
3. Nie stać mnie na chłodne spojrzenie, zawsze się poparzę, tak że aż mnie piecze
4. Na półce obok, niemal na wyciągnięcie ręki, spoczęła kukła mężczyzny na sczerniałej twarzy
5. Bo przecie diabeł siedzi pod podszewką niejednego literackiego arcydzieła – a już na pewno wtóruje uczonym dysputom futurologów

ponieważ myślę obrazami, nie będę ukrywać, że Heiko totalnie psuła postrzeganie całości, dała mi kobieta popalić. Nie byłabym sobą gdybym się poddała więc zaakceptowałam ją i wtedy przyszedł do głowy pomysł. Heiko skojarzyła się z haiku, w poszukiwaniu informacji trafiłam na stronę Poezja haiku, muszę przyznać, że przygniótł mnie ogrom informacji i wytycznych, ale spróbowałam swoich sił. Każdy cytat z książek, które wylosowałam był zaczynem do opisania jakiejś szczególnej chwili. Czasem inspirowało mnie słowo, innym razem emocja czy sens cytatu. Mam wątpliwości czy to, co stworzyłam to haiku, bo poruszałam się po omacku, ale i tak eksperyment uważam za udany i powiem szczerze, że "wiersz opisujący istotę żywo odczutej chwili, w której natura łączy się z naturą ludzką" totalnie mną zawładnął.
Moje obrazy słowami:

1. jaki tam hałas
pomiędzy chmarą wróbli
szumią łany zbóż

2. wszystkich świętych
w blasku ognia
grobowe miny

3. gorące źródło
wyrzucony kubek
błyszczy na dnie

4. krzyk sowy
na półce ze zdjęciami
ogromny pająk

5. wzburzone fale
z każdym bursztynem
mniej naturystów